Gromadzimy się na Świętej Uczcie, by świętować Dzień Pański... Bóg jest  większy niż nasze serca i zna wszystko''- usłyszymy w dzisiejszej liturgii słowa. Niech ta świadomość pomaga nam coraz bardziej otwierać się na  działanie Bożej łaski w naszych sercach.

Spotykamy się w radosnym czasie wielkanocnym, by świętować pamiątkę Zmartwychwstania Pana Jezusa. On  jako Dobry Pasterz, gromadzi nas tutaj razem i zaprasza byśmy za Nim wyruszyli w drogę: ze śmierci do  życia. Owca, która ma się powtórnie narodzić do życia, to każdy z nas, który został odkupiony najdroższą Krwią Zbawiciela na drzewie krzyża.

Kolejna niedziela wielkanocna, jak każdy pierwszy dzień tygodnia należy do Pana. Dobrze, że tu jesteśmy i pragniemy oddać Zmartwychwstałemu to, co wydarzyło się od ostatniej Eucharystii i to co czeka nas w najbliższym czasie. Mamy zatem kolejną możliwość oddania Bogu naszego czasu, by zyskać Jego wieczność. Oddajemy znaną przeszłość, nieznaną przyszłość i trwającą teraźniejszość!

Św. Jan Paweł II ustanowił przed laty II Niedzielę po Wielkanocy jako niedzielę Bożego Miłosierdzia, którego Apostołką została św. Siostra Faustyna KOWALSKA. W kościele filialnym na Wysokim znajdują się jej relikwie. Oddamy Jej dzisiaj należną cześć zawierzając całą parafię, wszystkie nasze rodziny Chrystusowi, wypowiadając "Jezu ufam Tobie". 

"Oto dzień, który Pan uczynił, radujmy się w nim i weselmy". Pełni radości paschalnej stajemy wokół ołtarza Chrystusa, by świętować w liturgii Jego chwalebne Zmartwychwstanie. To szczytowy punkt nie tylko w dziejach świata, ale całego wszechświata. Chrystus skruszywszy więzy śmierci, jako zwycięzca wyszedł z otchłani.   

Jezus wjechał do Jerozolimy tylko po to, aby dokonać paschalnego misterium. Tylko Chrystus jest naszym zbawieniem, w nim jest życie i zmartwychwstanie. Tylko ten dostąpi zbawienia "kto pójdzie za Nim", serio zaufa Jemu bezgranicznie, "bo godny zaufania jest Ten, który dał obietnicę". Wjedźmy razem z Jezusem do Jerozolimy i oddajmy Mu pokłon, bo tylko On, który przychodzi w imię Pańskie jest prawdziwym Królem Mesjaszem.

Przez usta proroka Jeremiasza Pan zapowiada: "Umieszczę swe prawo w głębi ich jestestwa i wypiszę na ich sercach". Celem Nowego Przymierza jest wprowadzenie nas w taką relację z Bogiem, w której prawo wypływa z naszego wnętrza, a nie jest czymś zewnętrznym. Żeby jednak to się dokonało Chrystus musiał oddać własne życie na krzyżu. 

Miłość Boga do człowieka nigdy nie zawodzi. To człowiek często zawodzi, rani i odchodzi od Bożej Miłości. Ta Eucharystia na nowo przypomina nam prawdę, że Bóg kocha i przebacza inaczej niż my... Uczmy się od Jezusa Chrystusa, który zawisł na drzewie krzyża za każdego człowieka, postawy miłości i przebaczenia wobec bliźniego. 

Dziś jest czas, by obudzić swoją wiarę, przyjrzeć się naszemu życiu, czy Bóg w moim życiu jest na pierwszym miejscu, dlatego zapraszam na REKOLEKCJE WIELKOPOSTNE DLA DOROSŁYCH, które obecnie rozpoczynamy. Witamy serdecznie w naszej wspólnocie parafialnej ks. Krystiana posługującego w Wejherowie. Zaplanujmy tak swoje obowiązki, aby skorzystać z duchowego odrodzenia.

II Niedziela Wielkiego Postu jest w Kościele w Polsce Dniem Modlitwy, Postu i Solidarności z Misjonarzami. Dlatego zgodnie z tradycją pragniemy wpierać naszymi modlitwami i ofiarami do puszek naszych duchownych. Proszę grupę Apostolską "Margaretki" i ministrantów o przeprowadzenie tej szlachetnej akcji.

"Jeśli kto chce pójść za Mną niech się zaprze samego siebie, niech weźmie krzyż swój i niech mnie naśladuje" (Mt 16, 24). Nadchodzi czas Wielkiego Postu, a my kolejny raz ruszamy za Chrystusem w życiu i modlitwie. 

Zarówno zdrowie ducha, jak i jego choroby przechodzą z człowieka na człowieka drogą naśladowania. Ludzie wrażliwi na piękno i dobro naśladują dobrych i nieustannie troszczą się, aby być odpornymi na oddziaływanie ludzi grzecznych. Ludzie mało wrażliwi na dobro i piękno trzymają się z tymi, którzy krzywdzą innych i samych siebie, żyjąc tak, jakby Boga nie było. 

Człowiek jest tajemnicą. Trudno jednak poznać kogoś, gdy samych siebie nie znamy do końca. Siebie i innych powinniśmy odkrywać zawsze w kontekście prawdy, dobra i piękna. Ci, którzy patrzyli na Jezusa też stawiali sobie pytania. Kim On jest? Ten, który naucza, uzdrawia i wypędza złe duchy? Chcieli wiedzieć o Jezusie wszystko, ale nie byli wstanie wszystkiego pojąć. My też często zachowujemy się tak samo jak ci, którzy żyli w Jego czasach. Niech ta Eucharystia będzie dla nas zbawiennym lekarstwem w trudnych czasach.

Obecność Jezusa Chrystusa w ludzkim życiu jest nieocenionym szczęściem człowieka. Szatan drży przed Jezusem, bo wie kim on jest "Święty Boży". Mając Mistrza z Nazaretu w swoim życiu, który przekazuje naukę "z mocą", jesteśmy pewni, że nie zginiemy. Przyjęcie Bożej prawdy z wiarą i wierność nauce Pana gwarantują nam zbawienie.

Słowo Boże wzywa nas dzisiaj do uznania swojej grzeszności i przemiany swojego życia, bo "czas jest krótki" i "bliskie jest Królestwo Boże". Człowiekowi otwartemu na Boże przebaczenie i miłość, łatwiej jest przyjąć powołanie życiowe, które Bóg w swojej nieskończonej dobroci przygotował. 

Każdy z nas jest dzieckiem Boga i jest powołany do pełnienia uczynków miłości w chrześcijańskim życiu. Eucharystyczna ofiara, w której pragniemy uczestniczyć, przygotowuje nasze serca do pełnienia woli Bożej w naszym codziennym życiu, a przede wszystkim oczyszcza nasze intencje i pragnienia, które nie pochodzą z Bożego zamysłu.